ქაღალდის ჭიქებიპოპულარულია ყავის კონტეინერებში. ქაღალდის ჭიქა არის ერთჯერადი ჭიქა, რომელიც დამზადებულია ქაღალდისგან და ხშირად დაფარულია პლასტმასით ან ცვილით, რათა თავიდან იქნას აცილებული სითხის გაჟონვა ან ქაღალდში გაჟონვა. ის შეიძლება დამზადებული იყოს გადამუშავებული ქაღალდისგან და ფართოდ გამოიყენება მთელ მსოფლიოში.
ქაღალდის ჭიქები დოკუმენტირებულია იმპერიული ჩინეთის ტერიტორიაზე, სადაც ქაღალდი ძვ.წ. II საუკუნეში გამოიგონეს. ისინი სხვადასხვა ზომისა და ფერის იყო დამზადებული და დეკორატიული დიზაინით იყო მორთული. XX საუკუნის დასაწყისში სასმელი წყალი სულ უფრო პოპულარული გახდა აშშ-ში ზომიერების მოძრაობის გაჩენის წყალობით. ლუდის ან ალკოჰოლური სასმელების ჯანსაღი ალტერნატივის სახით პოპულარიზებული წყალი ხელმისაწვდომი იყო სკოლის ონკანებში, შადრევნებსა და მატარებლებსა და ვაგონებში წყლის კასრებში. წყლის დასალევად გამოიყენებოდა ლითონის, ხის ან კერამიკისგან დამზადებული საერთო ჭიქები ან საწოვრები. საზოგადოებრივი ჯანმრთელობისთვის საფრთხის შემცველი საერთო ჭიქების შესახებ მზარდი შეშფოთების საპასუხოდ, ბოსტონელმა იურისტმა, სახელად ლოურენს ლუელენმა, 1907 წელს ქაღალდისგან დაამზადა ერთჯერადი ორნაწილიანი ჭიქა. 1917 წლისთვის საზოგადოებრივი ჭიქები რკინიგზის ვაგონებიდან გაქრა და ქაღალდის ჭიქებით შეიცვალა იმ იურისდიქციებშიც კი, სადაც საზოგადოებრივი ჭიქები ჯერ კიდევ არ იყო აკრძალული.
1980-იან წლებში კვების ტენდენციებმა უდიდესი როლი ითამაშა ერთჯერადი ჭიქების დიზაინში. ისეთი სპეციალური ყავები, როგორიცაა კაპუჩინო, ლატე და კაფე მოკა, მთელ მსოფლიოში პოპულარობით სარგებლობდა. განვითარებად ეკონომიკებში, შემოსავლის დონის ზრდამ, დატვირთულმა ცხოვრების წესმა და ხანგრძლივმა სამუშაო საათებმა მომხმარებლები აიძულა, დროის დაზოგვის მიზნით ერთჯერადი ჭურჭლიდან ქაღალდის ჭიქებზე გადასულიყვნენ. ნებისმიერ ოფისში, სწრაფი კვების რესტორანში, დიდ სპორტულ ღონისძიებაზე ან მუსიკალურ ფესტივალზე აუცილებლად იხილავთ ქაღალდის ჭიქების გამოყენებას.
