V. زیست تخریب پذیری قابل بازیافت لیوان های کاغذی بستنی
کاغذ خمیر چوب قابل بازیافت و تجزیهپذیری است. این امر تا حد زیادی قابلیت بازیافت و تجزیهپذیری زیستی را بهبود میبخشد.لیوانهای بستنی.
پس از یک دوره طولانی توسعه، یک روش معمول برای تجزیه لیوانهای کاغذی بستنی به شرح زیر است. ظرف 2 ماه، لیگنین، همی سلولز و سلولز شروع به تجزیه کردند و به تدریج کوچکتر شدند. از 45 تا 90 روز، لیوان تقریباً به طور کامل به ذرات کوچک تجزیه میشود. پس از 90 روز، تمام مواد اکسید شده و به مواد مغذی خاک و گیاه تبدیل میشوند.
اولاً،مواد اصلی برای لیوانهای کاغذی بستنی، خمیر کاغذ و فیلم PE هستند. هر دو ماده قابل بازیافت هستند. خمیر کاغذ را میتوان به کاغذ بازیافت کرد. فیلم PE را میتوان فرآوری کرد و به سایر محصولات پلاستیکی تبدیل کرد. بازیافت و استفاده مجدد از این مواد میتواند مصرف منابع، مصرف انرژی و آلودگی محیط زیست را کاهش دهد.
ثانیاً،لیوانهای کاغذی بستنی قابلیت تجزیه زیستی دارند. خود خمیر کاغذ یک ماده آلی است که به راحتی توسط میکروارگانیسمها تجزیه میشود. و فیلمهای پلیاتیلن تجزیهپذیر نیز میتوانند توسط میکروارگانیسمها تجزیه شوند. این بدان معناست که لیوانهای بستنی میتوانند پس از مدت زمان مشخصی به طور طبیعی به آب، دیاکسید کربن و مواد آلی تجزیه شوند. بنابراین، اساساً باعث آلودگی محیط زیست نمیشوند.
تجزیه زیستی قابل بازیافت برای حفاظت از محیط زیست از اهمیت بالایی برخوردار است. با توجه به مشکلات فزاینده و جدی زیستمحیطی جهانی، توسعه پایدار به موضوعی مورد توجه مشترک همه بخشهای جامعه تبدیل شده است.
در زمینه بستهبندی مواد غذایی، مواد قابل بازیافت و زیستتخریبپذیر جهت توسعه آینده هستند. بنابراین، ترویج مواد بستهبندی مواد غذایی قابل بازیافت و زیستتخریبپذیر برای توسعه صنعت و صنعت حفاظت از محیط زیست از اهمیت بالایی برخوردار است.
